Şiirin tüm hakları saklıdır. ©
Küçükken ağaçları severdim.
Yazın, cıvıldayan kuşları.
Sonbaharda, ayağımın altında ezilen yaprakları.
Baharı getiren güllerin, demir kapımızı sarmalayışını.
Kışın habercisi, yüzlerdeki hüzünü.
Geceleri dışarıya dalıp, uyumayı.
Küçük bir dünyam vardı.
Ne diyarlar gezdim, göremediğim gezegenler kalmadı.
Kaç kitabın sonunu getirdim, kitaplığımda yer kalmadı.
Nice yüzler gördüm, tanıştım.
Veremedi hiçbiri küçük dünyamı bana.
Seneler geçti, bıkmadı dünyam yüzünü güneşe dönmeye.
Yine geliyor ayın karanlık yüzü.
Mevsimler işliyor o dünyaya.
Ne olmuştu ötüp duran o kuşlara?
Kaç sonbahar geçti gözlerimde biriken yaşların hatrına?
Gülebilmiş mi ardımdaki somurtakan yüzler?
Yeniden kavuşmuş mu kırmızı güller, demir kapıya?
Kimdi katili yıldızların?
Ne diyarlar gezdim,
Kaç kitabın sonunu getirdim,
Nice yüzler tanıdım,
Veremedi hiçbiri o küçük dünyayı.
Tıkılmış olduğumuz kar kürelerine, bir adet alıntıyla...
 |
| Lovely Bones - Cennetimden Bakarken |
