İnsanlık Mutlu Olabilir Mi? - Truman Show & Platon'un Mağara Alegorisi

İnsanlık Mutlu Olabilir Mi?

Başlamadan önce, bilmeyenlere Mağara Alegorisi nedir?

İnsanlık Mutlu Olabilir Mi?

Bu film belki dünyanın olabileceği en güzel halinde, imrenilecek bir gerçeklikte geçiyor. İnsanlar herhangi bir sorunla karşılaşmıyorlar, ekonomik sorunlar yok, hırsızlık veya yolsuzluk yok. 50'li yıllarda Amerikan filmlerinde empoze edilmiş: herkesin mutlu olduğu, mükemmel göründüğü, güzel giyindiği ve dans ettiği, hiçbir sorun yaşanmayan, ırkçıık diye bir şey bulunmayan, liberal ekonomik özgürlükle geçinen bir dünya diyebiliriz. Hepimizin bildiği o klasik Amerikan rüyası.
Bu dünyada yaşayan bir vatandaş ise Truman.

Sinoplu Diyojen

Geçmişte bir yerlerde Diyojen yaşamışsa bana kattıkları için ona ithafen...

Nocturne 15 F Minor - Frederic Chopin

Diyojen, Sinop'da MÖ 412 (ya da MÖ 404) - MÖ 323 yılları arasında yaşamış Kinik felsefesinin* öncüsü olan bir filozof.

"Yeryüzünde en iyi şey nedir Diyojen?"

"Hür olmak."

Diogenes ve Büyük İskender

Peki Kinik (Kinizm) Nedir?

Kinizm 'Köpeksilik' anlamına gelir. Kinikçilerin tek amacı erdemdir, erdemli bireyler olmaktır. Kendilerini madde, mal veya mülkten tamamen soyutlayıp; erdemli olmak, doğaya uyum sağlamak toplumdan uzaklaşmak ile ilgilenirler bunu hayatlarının temel amacı olarak belirlerler. Kendi kendine yetmeye çalışırlar, aynı bir sokak köpeği gibi. Günümüzde bile kinikçileri etrafımızda görebiliriz. Yani tamamiyle evsiz, mülksüz insanları.

Diyojen belirttiğim gibi bir kinikçi, yani din, davranış, giyim, barınma, yiyecek ve terbiyede bütün geleneği reddetmiş bir filozof.

İnceleme serüveni #üçüncü // Clair De Lune - Evil Within, Kamasi Washington, Little Green Cars

22 Aralık 2015 yılında başlayan serüvenime tekrardan dönmek gibi bir istek duydum. Buraya aslında kimsenin baktığı veya gördüğü yok, o yüzden bir önemi de yok. Kendime yatırım yapma amaçlı başlamıştım ve bu yatırıma devam etmek istedim. Günlük hayatımdan kaçmak ve buraya sığınmak istedim. Günlük tutabilirdim, bu kadar zevk veremeyeceğini düşündüğümden tekrar buraya dönmek istedim. Burası en başında olduğu gibi; kimseyle paylaşamadığım, paylaşamayacağım duygu ve düşüncelerimin sanatla olan ifadesi. Nasılsa günümüzde kimsenin birbirine ayıracak bir şarkılık, bir kitaplık veya bir filimlik vakti yok. Ben de kendimle paylaşıcam burada, geleceğimdeki Açelya bunları izlemişken nasıl hissettiğini hatırlasın diye...

    Clair De Lune

Clair De Lune tam türkçesiyle Mehtap yani Ay Işığı Sonatası, Claude Debussy adlı Fransız besteci tarafından 20.yy'da oluşturulmuş bir eser. Şarkıyı geçen sene dinlediğimde sanki yıllardır biliyormuşum, bu şarkıyla doğmuşum ve hep bir parçammış gibi hissetmiştim. İlk defa nerede, ne zaman, nasıl karşılaştım bilmiyorum. Sanki kendisini hep biliyormuşum gibi hissettirdi bana.  Bende geri dönüş için bu şarkıyı seçtim. 

*Klipte kullanılan görseller "I'm Cyborg But That's OK" filmine ait.*

Şarkıyla tesadüfen nasıl karşılaştığıma gelirsek, çok sevdiğim bir Youtube kanalı olan *i'm cyborg but that's ok* hesabının We Only Attack Ourselves şarkısına hazırladığı kliple oldu.  Şarkı bittikten sonra Clair De Lune çalıyor ve bu iki şarkı birbirine öyle yakışıyor ki...